Als na 25 jaar huwelijk je vrouw komt te overlijden, je een jaar lang zo diep zit van verdriet, je ergens toch de kracht vandaan haalt om je te beseffen dat je alleen zelf weer ergens het geluk vandaan kunt halen, er een vrouw op je pad komt die je neemt zoals je bent, je enige eigen zus en de lievelingszus van je overleden vrouw je getuigen zijn op je trouwdag, dan is dat echt wel heel bijzonder…
Als je er eigenlijk al niet meer op rekent de liefde van je leven tegen te komen, hij toch op je pad verschijnt, je ook nog ten huwelijk wordt gevraagd, een trouwdatum wordt geprikt, je broers voor je willen getuigen en dan plots je vader doodziek blijkt te zijn…
Dan zijn er de mensen van de wensambulance, die ervoor zorgen dat je vader toch bij het huwelijk van z’n enige dochter kan zijn. Je ziet ze niet, maar ze zijn er continu. Wat een toppers!
Net voordat de vader van de bruid weer in de ambulance wordt getild sprak ik hem nog even aan. Hij vond het prachtig en was zo blij dat hij er bij was, maar ja, morgen hè? Dan zou hem een operatie te wachten staan waar hij erg tegenop zag. Ik drukte hem nog op het hart om nu nog even niet aan morgen te denken. Eerst is vandaag nog…!
De operatie was gegaan zoals gehoopt, maar vader werd geplaagd door ontstekingen en hoge koorts. Alle dagen waren ze als gezin weer bij elkaar. Net als tijdens de trouwdag. Drie dagen later is vader overleden. Hij was hier niet sterk genoeg voor.
Binnen een week heeft dit gezin alle emoties doorstaan die een mens maar kan meemaken. Samen een dag vol blijdschap beleefd, waarbij de liefde gevierd werd. Een week later stonden ze als gezin weer bij elkaar, alleen nu om afscheid te nemen van hun vader. Hoe bizar kan het soms gaan in het leven?
Vier de liefde en het leven elke dag!
Het is te mooi om een dag over te slaan.
Het kan zomaar opeens allemaal anders zijn…
